نارساخوانی یک مشکل یادگیری است که توانایی خواندن و نوشتن فرد را مختل می کند. این مشکل اغلب با تنبلی یا بیتوجهی اشتباه گرفته میشود.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از گروه بهداشت و درمان طبنا، نارساخوانی روشهایی که مغز نمادهای گرافیکی و اصطلاحات کلمات را پردازش میکند را تحت تأثیر قرار میدهد. این اختلال معمولا بر تشخیص کلمه، املاء و توانایی تطابق حروف با صداها تأثیر میگذارد.
درحالی که این بیماری عصبی است، نارساخوانی ارتباطی با هوش فرد مبتلا ندارد. نارساخوانی شایع است. برخی از متخصصان معتقدند که ۵ تا ۱۰ درصد از افراد به آن مبتلا هستند، درحالی که برخی دیگر تخمین میزنند که شیوع این اختلال ۱۷ درصد است.
تشخیص به موقع، راهنمایی و پشتیبانی از سنین پایین میتواند به کاهش تاثیرات اختلال کمک کنند. در این مقاله نگاهی دقیقتر به علل، علائم و مدیریت اختلال نارساخوانی در کودکان و بزرگسالان خواهد خواهیم داشت.
اختلال نارساخوانی چیست؟
نارساخوانی بر پردازش مغز در موارد نوشتاری تأثیر میگذارد و تشخیص، هجی کردن و فهم کلمات را دشوارتر میسازد. تأثیرات نارساخوانی در افراد مختلف متفاوت است. افراد مبتلا به این بیماری بهطور کلی در خواندن سریع و خواندن بدون خطا مشکل دارند. آنها همچنین ممکن است در درک آنچه میخوانند نیز دچار مشکل شوند.
نارساخوانی مشکلی عصبی است و میتواند در خانوادههای مختلف اتفاق بیافتد. این یعنی نارساخوانی نتیجه آموزش، راهنمایی یا تربیت ضعیف نیست. درحالی که ممکن است برای فرد مبتلا چالش برانگیز باشد، تقریبا همه افراد مبتلا به نارساخوانی میتوانند در صورت دریافت دستورالعمل مناسب یاد بگیرند تا درست بخوانند.
در اوایل سال ۲۰۱۸، سیوسه لایحهی قانونی در رابطه با نارساخوانی در ایالات متحده معرفی شد. این نشان دهنده این واقعیت است که سازمانهای دولتی نیاز به مداخله زودهنگام حمایت از کودکان مبتلا نارساخوانی را تشخیص میدهند.
نحوهی تشخیص
افراد مبتلا به نارساخوانی به احتمال زیاد در کودکی یا ابتدای جوانی با این اختلال تشخیص داده میشوند. بزرگسالانی که با این اختلال تشخیص داده میشوند، معمولا در تمام زندگی خود این شرایط را داشته اند. با این حال افراد با آسیبهای مغزی نیز میتوانند به نارساخوانی مبتلا شوند.
اگر والدین، سرپرست یا معلمی مشکوک باشند که یک فرد جوان به اختلال نارساخوانی مبتلا است، باید برای دریافت ارزیابی حرفهای برای آن فرد اقدام کنند. البته مدرسه نیز میتواند کمک کند. تشخیص اولیه و زودهنگام احتمالا منجر به مدیریت مؤثر این اختلال خواهد شد.
طبق اعلام انجمن بین المللی نارساخوانی، ارزیابیهای تشخیصی اغلب موارد زیر را شامل میشود:
اطلاعات قبلی از جمله سابقهی خانوادگی و رشد اولیه
هوش
مهارت های گفتاری
تشخیص کلمات
مهارت های مربوط به تسلط
درک مطلب
دانایی دربارهی واژگان
پردازش آوایی یا نحوه پردازش آوای کلمات توسط مغز
در حین ارزیابی، فرد متخصص قصد دارد شرایط دیگری را که دارای علائم مشابهی هستند را رد کنند. برای مثال مشکلات بینایی، اختلال شنوایی، اختلالات آموزشی و عوامل اجتماعی و اقتصادی جزو این شرایط هستند.
همچنان هم دربارهی این اختلال تحقیقاتی در حال انجام شدن بوده و متخصصان در تلاش هستند تا افراد مبتلا به این اختلال نیز مانند دیگر افراد زندگی عادی داشته باشند.