غذاهایی که ساکاروز بالایی دارند، مدارات مغز را مانند مصرف مواد مخدر تحت تاثیر قرار میدهند. این اثر قند، طی مطالعهای در دانشگاه آروس بر روی خوکچهها ثابت شده است. دکتر «مایکل وینتردال» از بخش پزشکی بالینی دانشگاه آروس، میگوید: «شکی وجود ندارد که قند دارای اثرات فیزیولوژیکی متعددی است و دلایل زیادی نیز وجود دارد که بتوان آنرا در زمرهی خوراکیهای ناسالم به شمار آورد. ما مشکوک بودیم که احتمالاً قند بر روی مغز و رفتار انسان نیز اثر میگذارد و امیدوار بودیم که بتوانیم به یک افسانه پایان دهیم.»
در این مطالعه دانشمندان هفت خوکچهی ماده از نژاد گوتینگن را به مدت ۱۲ روز متوالی و هر روز یک ساعت در معرض مصرف محلول ساکاروز قرار دادند. برای مشخص شدن عواقب مصرف قند، دانشمندان از مغز حیوانات در ابتدا و انتهای ۱۲ روز تصویربرداری کردند.
دکتر وینتردال میگوید: «پس از تنها ۱۲ روز مصرف قند، تغییرات عمدهای در سیستمهای دوپامین و اوپیوئید مغز مشاهده میشود. در واقع سیستم اوپیوئید بخشی از شیمی مغز را در بر میگیرد که با احساس سرخوشی ارتباط دارد. این قسمت پس از اولین بار مصرف قند، فعال میشود. وقتی شخص تجربهی خوبی را از سر بگذراند، مغز بهعنوان جایزه حس لذت، خوشحالی و سرخوشی را در وی فعال میکند. این کار میتواند در قبال محرکهای معمولی مانند رابطهی جنسی، داشتن ارتباطات اجتماعی و یا حتی یاد گرفتن چیزی جدید، صورت گیرد. همهی محرکهای طبیعی و مصنوعی مانند مخدرها، سیستم جایزهدهی مغز را فعال میکنند و در واقع موادی مانند دوپامین و اوپیوئیدها آزاد میشوند. اگر قند میتواند این سیستم را تنها با ۱۲ روز مصرف دچار تغییر کند، چنانچه در خوکچهها به این واقعیت پی بردیم، میتوانید تصور کنید که محرکهای طبیعی مانند یادگیری و فعالیتهای اجتماعی در پسزمینهی مصرف قند و دیگر محرکهای مصنوعی قرار گرفته و بهطور کل از حافظه محو میشوند. همهی ما به دنبال احساس لذت از دوپامین هستیم و اگر چیزی بتواند حس بهتری به ما بدهد، حتماً آنرا انتخاب میکنیم.»
یافتههای این مطالعه، طی مقالهای در مجلهی Scientific Reports منتشر شده است.
منبع: مجله علمی ایلیاد