استرس در کودکانی که از 30 ساعت یا بیشتر در هفته از والدین خود جدا هستند باعث تغییر در ژن‌های آنان می‌شود.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد، کودکانی که بیرون از منزل از آنان نگهداری می‌شود، به‌خصوص کودکانی که در شرایط ضعیف مراقبت می‌شوند و بیشتر از 30 ساعت در هفته بیرون از خانه هستند، مقدار کورتیزول بالاتری در مقایسه با کودکان در منزل دارند.
محققانی که روی نیازهای عاطفی کودکان کار می‌کنند به این نتیجه رسیدند که سطح بالای هورمون کورتیزول در کودکان و خردسالانی که دور از والدین به ویژه مادر هستند تأثیرات ژنتیکی در درازمدت روی نسل آینده خواهد داشت.
دکتر گری استاد بازنشسته دانشگاه اگزتر انگلستان گفت: کورتیزول پاسخ طبیعی بدن به استرس در پستانداران است که در شرایط اضطراری مفید اما به‌طور ثابت در طول ساعت‌ها و روزها مضر است.
به گفته وی سطح بالای کورتیزول نشانه استرس است و ساعاتی که کودک با والدین می‌گذراند، برای کاهش این میزان مهم است. استرس در تعدادی از کودکان به‌خصوص پسران باعث خشونت می‌شود.
افزایش سطح کورتیزول با کاهش میزان آنتی بادی در ارتباط است و باعث تغییراتی در بخش‌هایی از مغز می‌شود که در ارتباط با پایایی احساسات است.
عوامل محیطی روی ژن‌ها تأثیر دارند، بنابراین می‌توانند ژن‌ها را تغییر دهند و زمانی که این تغییر توسط تجربیات منفی در کودکی به وجود آید به نسل آینده منتقل خواهد شد.
به گفته دکتر گری این تأثیرات وراژنتیکی احتیاج به مطالعات بیشتر دارد و تحقیقات آینده باید ارتباط بین مراقبت از کودکان کوچک را در محیط‌های مختلف، میزان کورتیزول، DNA و رفتار آنان را بررسی کند.
نتایج این تحقیق در مجله Royal Society of Medicine به چاپ رسیده است.
