ایران جزء پنج کشور برتر هیپنوتیزم است

عنایت‌الله شهیدی، با اشاره به اینکه «هیپنوتیزم کاملاً بی‌خطر است»، اظهار کرد: ارنست هیلگراد که یک روانشناس بزرگ است، مشخص کرد زمانی که فردی هیپنوتیزم است بخشی از ذهن او به نام ناظر پنهان، همیشه خارج از هیپنوتیزم باقی می‌ماند تا از فرد مراقبت کند.

وی بیان کرد: از سال 1373 مشغول به انجام هیپنوتیزم هستم و حدود 15 سال است که در این زمینه تدریس می‌کنم. در ایران علم هیپنوتیزم به همت دکتر فتحی وارد برخی رشته‌های دانشگاهی شده است. در حال حاضر در طب مکمل، روانپزشکی استفاده می‌شود و به‌زودی در سایر رشته‌ها به عنوان بخشی از لیست آموزشی وارد خواهد شد.

عضو هیئت مدیره انجمن هیپنوتیزم ایران ادامه داد: ورود هیپنوتیزم به دانشگاه اتفاق بسیار خوبی است. ما طرفدار هیپنوتیزم علمی هستیم که در پشت این علم پژوهش‌های بسیار معتبری در داخل کشور و خارج کشور وجود دارد. با ورود هیپنوتیزم به دانشگاه کمک زیادی به رشد علمی هیپنوز می‌شود و همچنین می‌توان این علم را از هیپنوتیزم نمایشی که افراد دیگر به سراغ آن می‌روند، قابل تفکیک کرد. در برخی از کشورها مانند نیوزلند، استرالیا و انگلیس رشته دانشگاهی هیپنوتراپی وجود دارد. به این صورت که افراد می‌توانند در انگلیس ارشد هیپنوتراپی بگیرند، که این مدرک کاملاً علمی و بر اساس روانشناسی هیپنوتیزم ارائه می‌شود.

شهیدی تشریح کرد: به علت ماهیت و توانایی‌هایی که هیپنوتیزم دارد، همیشه مورد توجه گروه‌های علمی و غیرعلمی بوده است. شروع هیپنوتیزم در دنیا مرتبط با خوابی در معبد است. چندین هزار سال پیش زمانی که فردی بیمار می‌شد، به‌خاطر اینکه پزشکی وجود نداشت، فرد را به معابد مخصوصی می‌بردند و اصطلاحاً در آن مکان فرد را می‌خواباندند که برخی از این افراد بیماریشان بهبود پیدا می‌کرد که از نظر من این روش هم نوعی هیپنوتیزم بوده است.

دبیر انجمن بین‌المللی هیپنوتیزم ایران اظهار کرد: ماهیت این علم به گونه‌ای‌ است که این پتانسیل را دارد تا خُرافی و خرافاتی دیده شود. بنابراین ما باید بتوانیم تشخیص دهیم کجا هیپنوتیزم علمی و کجا غیرعلمی است. تمامی افرادی که در حوزه هیپنوتیزم تحت نظارت انجمن علمی ایران فعالیت می‌کنند، در حال اجرای هیپنوتیزم علمی و زیرشاخه‌های آن هستند. انجمن علمی هیپنوتیزم ایران، جزء انجمن‌های علمی زیر نظر وزارت بهداشت است.

وی افزود: ارنست هیلگراد که یک روانشناس بزرگ است، مشخص کرد که زمانی که فردی هیپنوتیزم است، بخشی از ذهن او به نام ناظر پنهان، همیشه خارج از هیپنوتیزم باقی می‌ماند تا از فرد مراقبت کند؛ بنابراین اگر یک هیپنوتراپیست فردی را هیپنوتیزم کند و در جریان هیپنوزم از فرد یک درخواست غیراخلاقی یا غیرمعمول کند، شخص از هیپنوتیزم خارج می‌شود. به این معنا که ناظر پنهان از شخص در این‌جا مراقبت می‌کند و اجازه نمی‌دهد آن اتفاق به صورت غیرارادی انجام شود.

شهیدی گفت: موضوع اخلاق در کل طیف درمان هیپنوتیزم بسیار مهم است و انجمن علمی هیپنوتیزم بالینی ایران، پس از اینکه افراد دوره آموزشی را کامل سپری می‌کنند در آخر یک کد اخلاقی دارند که افراد باید حتما این کد را مطالعه و امضا کنند تا بتوانند عضو انجمن شوند. در این کد اخلاقی کاملاً مطرح شده است که افراد حق انجام‌دادن چه کارهایی را دارند و از چه کارهایی باید پرهیز کند.

دبیر انجمن بین‌المللی هیپنوتیزم ایران ادامه داد: هیپنوتیزم این پتانسیل را دارد تا در بخش‌های مختلف استفاده شود. هیپنوتیزم به سه دسته کلی تقسیم می‌شود: ابتدا برای کمک به مردمی که هیچ مشکلی در زندگی خود ندارند؛ هیپنوتیزم برای درمان و هیپنوتیزم برای مقاصد ورزشی. یک نوع هیپنوتیزم تحولی داریم که برای بهبود روند یادگیری به کار می‌رود. نوع دیگر هیپنوتیزم بالینی است که می‌توان برای درمان برخی از اختلالات از آن استفاده کرد، مخصوصاً انواع اختلالات اضطرابی، اختلالات روان‌تنی و برخی مشکلات طبی مانند بیهوشی، جراحی و درد.

وی افزود: هرگز نمی‌توان به‌عنوان یک هیپنوتراپ ادعا کرد که به وسیله هیپنوز می‌توان هر بیماری‌ای را درمان کرد، زیرا هیپنوتیزم هم محدودیت‌های مخصوص به خود را دارد. نوعی دیگر از هیپنوتیزم ورزشی است که می‌توان به وسیله هیپنوز به ورزشکار کمک کرد تا مهارت‌ها را بهتر کسب کند و بهتر اجرا کند و… .

شهیدی اظهار کرد: هیپنوتیزم فی‌نفسه کاملاً بی‌خطر است و هیچ‌کس به واسطه هیپنوتیزم‌شدن آسیب نمی‌بیند، اما هیپنوتیزور یا هیپنوتراپیستِ نابلد طبیعتاً می‌تواند آسیب‌رسان باشد. زمانی که فردی هیپنوز می‌شود ما به بخش‌هایی از مغز او دسترسی داریم که در حالت هشیاری حتی خود فرد به آن‌ها دسترسی ندارد.

وی تصریح کرد: هیپنوتیزم یک پدیده معمول است که ما در طول روز آن را به صورت خودکار تجربه می‌کنیم. برای مثال زمانی که ما در حال تماشای فیلمی هستیم، آگاهی محیطی ما کاهش پیدا می‌کند، چایمان سرد می‌شود یا صدایمان می‌کنند و نمی‌شنویم، ما به این روند «خودهیپنوتیزمی» می‌گوییم. سه علامت جذب، انفکاک از محیط و افزایش تلقین‌پذیری؛ نشانه‌های هیپنوتیزم‌شدن است. برخی از افراد به دلایلی نباید هیپنوز شوند که این افراد محدود را هیپنوتراپیست‌ها می‌شناسند و از هیپنوزکردن این افراد اجتناب می‌کنند.

دبیر انجمن بین‌المللی هیپنوتیزم تصریح کرد: اگر بخواهیم 5 کشور را در دنیا نام ببریم که در زمینه هیپنوتیزم حرفی برای گفتن داشته باشند، قطعاً ایران یکی از این پنج کشور است. ما در ایران آموزش خیلی خوبی در انجمن داریم. هم از لحاظ آموزشی، دانشی به‌روز و مقالات برتری در ایران قرار دارد، هم از لحاظ مهارتی و تکنیکی ایران جزء بهترین‌های دنیاست. من به عنوان رئیس کمیته آموزش بین‌المللی هینوتیزم ایران، از آن‌جایی که در جریان روند آموزش هیپنوتیزم در سراسر دنیا هستم، با اطمینان می‌گویم که آموزش این علم در ایران جزء بهترین‌هاست.

وی بیان کرد: در حال حاضر ما در انجمن مشغول برنامه‌ریزی یک لیست آموزشی علم هیپنوتیزم برای تمام دنیا هستیم تا مطمئن باشیم کسانی که در برزیل یا ایتالیا هیپنوتراپی می‌گذارند، همه افراد در آموزش خود حداقل‌هایی را داشته باشند. کشور ایران در حال حاضر هم بالای این حداقل‌های استاندارد است. انجمن علمی هیپنوتیزم ایران همان‌طور که تا به حال خوب و قدرتمند رشد کرده است، در آینده هم به همین صورت پیشرفت خواهد کرد.