تشخیص افکار خودکشی دشوار است. افرادی که این افکار را در ذهن دارند، اغلب آن را با دیگران درمیان نمی‌گذارند، بجز متخصصان. آگاهی به‌موقع از این موضوع که آیا افراد این افکار را دارند یا نه ممکن است به مداخلات بهتر و جلوگیری از خودکشی منجر شود.
بر همین اساس دانشمندان دانشگاه کارنیج ملون و دانشگاه پیتزبورگ تلاش کرده‌اند تا افکار خودکشی را حین به‌وقوع پیوستن در مغز پیدا کنند. در مطالعه‌ای در این زمینه محققان مغز افرادی را که افکار خودکشی دارند، اسکن کردند. آن‌ها با بررسی این موضوع که چگونه مغز این افراد پس از شنیدن کلمات خاصی مانند “مرگ” روشن می‌شود، موفق شدند یک الگوریتم یادگیری ماشینی را برای دست‌یابی به الگو‌های خاص فعال‌سازی که نشان‌دهنده گرایش‌های خودکشی است، به‌وجود آورند.
محققان ۱۷ نفر در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۰ سال که افکار خودکشی ( اندیشه‌های خودکشی یا نگرانی غیرمعمول با خودکشی) را به متخصصین گزارش داده بودند درنظر گرفتند. به‌عنوان گروه کنترل، آن‌ها هم‌چنین ۱۷ نفر را وارد آزمایش کردند که این افکار را نداشتند.
سپس آن‌ها مغز شرکت‌کنندگان را با استفاده از دستگاه fMRI اسکن کردند، در حالی‌که یک‌سری از کلمات مثبت بودند؛ مثلا ” سرخوش” و “سعادت” . و یک‌سری نیز مفاهیم مرتبط با خودکشی داشتند؛ مثلا “مرگ”، ” ناامید”، “بی‌تفاوتی”. آن‌ها هم‌چنین از کلماتی نظیر “خستگی”، “مشکل” و “ظلم” استفاده کردند که منفی می‌باشد اما به افکار خودکشی بی‌ارتباط بود.
وقتی‌که شرکت‌کنندگان در معرض کلمات مرتبط با خودکشی قرار گرفتند، مغز افرادی که ایده‌های خودکشی را گزارش کرده بودند، به مراتب شدیدتر از گروه کنترل روشن شد. از بین کلمات نشان داده شده ، “مرگ” کلمه‌ای بود که تفاوت قابل توجهی را بین دو گروه رقم زد. الگوریتم نتیجه‌گیری قادر بود افراد دارای افکار خودکشی را با دقت قابل توجه ۹۱ درصد شناسایی‌کند.
مارسل جاست سرپرست این مطالعه در بیانیه‌ای گفت: ” آن‌چه در این مطالعه جدید مهم است، این است که می‌توانیم بگوییم که آیا فرد با اندیشیدن درباره موضوعات مربوط به مرگ به واقعا قصد خودکشی دارد یا خیر.”
الگوریتم یادگیری ماشینی حتی توانست ۹ نفری از گروه که سابقه خودکشی داشتند را، با دقت ۹۴ درصد شناسایی کند.محققان امیدوارند که این تحقیق به درمان بهتر و هم‌چنین تشخیص بهتر منجر شود.
مارسل جاست می‌گوید: ” افرادی که افکار خودکشی دارند، احساسات متفاوتی را به‌هنگام فکرکردن در مورد برخی از مفاهیم آزمون، تجربه می‌کنند. به عنوان مثال، مفهوم”مرگ” به مراتب در گروهی که در مورد خودکشی فکر کرده‌اند، شرم‌آور و غم‌انگیزتر است. این درک نسبی ممکن است راهی را برای درمان پیشنهاد کند؛ راهی که در آن تلاش برپایه تغییرات پاسخ‌های عاطفی افراد به مفاهیم خاص مثل خودکشی باشد.”
محققان به‌دنبال تست این رویکرد در مقیاس بزرگ‌تر به‌منظور بررسی این موضوع که آیا می‌توان از آن برای پیش‌بینی رفتارهای خودکشی در آینده استفاده کرد یا نه، می‌باشند.
دیوید برنت اظهار داشت که امید بر این است که این رویکرد درآینده پزشکان را در شناسایی، نظارت و احتمالا مداخله با تفکرات تغییر‌یافته و غالبا تحریف‌شده که افراد مبتلا به خودکشی را به‌طور جدی توصیف می‌کند، یاری کند.
منبع: IFL Science
کانال آگاهی از مغز
