براساس مقاله‌ای آنلاین، منتشر شده در JAMA Pediatrics، اسباب بازی‌های الکترونیکی که نور و کلمه وآهنگ تولید می‌کنند، در مقایسه با بازی با کتاب یا اسباببازیهای سنتی مثل پازل‌های چوبی و بلوک‌های پلاستیکی عامل تحلیل کیفیت و کمیت زبان نوزادان به شمار می‌رفتند.
حقیقت برای بسیاری از خانواده‌های دارای کودکان خردسال این است که فرصت بازی والدین با کوکان به دلیل فاکتورهای مالی، شغلی و… بسیار محدود شده است. بهبود کیفیت این رابطه‌ی کودک و فرزند بسیار پراهمیت است.
Anna V. Sosa –Ph.D در دانشگاه Northern Arizona، شهر Flagstaff- به کمک همکاران آزمایشی کنترل‌شده شامل ۲۶ گروه والدین-نوزاد را مورد آزمایش قرار دادند. کودکان بین ۱۰ تا ۱۶ ماه سن داشتند. محققان به طور مستقیم بازی کودکان و والدین را زیر نظر نداشتند زیرا آزمایش در خانه‌ی شرکت‌کنندگان انجام می‌شد. تجهیزات ضبط صدا برای دریافت صدا در آزمایش به کار برده شده بود. سه گروه از اسباب‌بازی‌ها در اختیار شرکت‌کنندگان قرار داده شد: اسباب‌بازی‌هایی الکترونیکی شامل لپ‌تاپ کودک، مزرعه‌ی سخن‌گو و موبایل کودک؛ اسباببازیهای سنتی شامل پازل‌های چوبی و بلوک‌های پلاستیکی عکس‌دار؛ و ۵ بورد‌بوک با تم‌های مختلف شکلی و رنگی و حیوانات مزرعه‌ای.
حین بازی با اسباببازیهای الکترونیکی لغات کمتری استفاده شد، والدین واکنش کمتری از خود نشان دادند و کلمات محتوا محورِ کمتری در مقایسه با هنگامی که کودکان با اسباببازیهای سنتی بازی می‌کردند به کار برده شد. کودکان هم‌چنین صدای کمتری در هنگام بازی با اسباببازیهای الکترونیکی در مقایسه با خواندن کتاب از خود تولید کردند.
نتایج هم‌چنین نشان می‌داد که والدین از کلمات کمتری هنگام بازی با اسباببازیهای سنتی در مقایسه با بازی با کتاب‌ها استفاده کردند. هم چنین در مقایسه بین این دو حالت کلمات محتوا محور کمتری نیز مورد استفاده قرار گرفت.
تحقیق، محدودیت‌های خاصی مثل جامعه‌ی نمومه‌ی محدود و مشابهت نژادی و اجتماعی-اقتصادی افراد داشت.
” این نتایج شرایطی را فراهم می‌کنند که هزینه‌ها را برای اسباب‌های الکترونیکی که به منظور آموزش بودند و اغلب گران‌قیمت نیز بودند کاهش داده و قویا مردم را تشویق به استفاده از کتاب‌ها و اسباببازیهای سنتی می‌کرد.” از تحقیق نتیجه‌گیری می‌شود.
منبع: NeuoscienceNews
کانال آگاهی از مغز
بیشتر بخوانید
